بررسی اثر عصاره ی‎ هیدروالکلی پروپولیس ایرانی بر شاخص های استرس اکسیداتیو مغز جنین موش های صحرایی تحت استرس مزمن پره ناتال

سابقه و هدف: استرس‎های پره ناتال دارای اثرات گوناگونی بر ویژگی های ساختاری و سیستم آنتی اکسیدانی جنین بوده و اختلالاتی را در تنظیم محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال ایجاد می‏کنند. پروپولیسیکی از قوی ترین آنتی اکسیدان های طبیعی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر عصاره‎ی هیدروالکلی پروپولیس ایرانی بر میزان شاخص های استرس اکسیداتیو ناشی از استرس محدودیت حرکتی پره ناتال در مغز جنین موش های صحراییبود. مواد و روش ها: موش های صحرایی ماده باردار از نژاد ویستار، به 6 گروه تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه بدون استرس + حلال پروپولیس، گروه استرس + حلال پروپولیس، گروه استرس + پروپولیس با دوز mg/kg 50، گروه استرس + پروپولیس با دوز mg/kg 100 و گروه استرس + پروپولیس با دوز mg/kg 200. در گروه های سوم تا ششم، استرس محدودیت حرکتی به میزان 6 ساعت در روز، از روز 12 تا 20 بارداری اعمال گردید. در روز 21 بارداری پس از خون گیری و خارج نمودن مغز جنین ها، سطح کورتیکوسترون خون و میزان شاخص هایmda (مالون دی آلدئید)، قدرت آنتی اکسیدانی تام (frap)، آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (sod) و آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز (gpx) مغز اندازه گیری شد. یافته ها:استرس مزمن پره ناتال باعث افزایش معنی دار سطح کورتیکوسترون خون و میزان شاخص‎ استرس اکسیداتیوmda و کاهش معنی دار میزانfrap، sod و gpx در بافت مغز جنین‎های21 روزه نسبت به گروه کنترل می شود. درمان موش های باردار تحت استرس مزمن با عصاره هیدروالکلی پروپولیس ایرانی، به طور معنی داری سطح کورتیکوسترون خون و mda مغز را کاهش و هم چنین میزانfrap، sod و gpx را در بافت مغز جنین ها افزایش داد.  نتیجه گیری:نتایج ما نشان داد که پروپولیس ایرانی قادر است از افزایش کورتیکوسترون خون وmda مغز و کاهش عوامل آنتی اکسیدانیsod، frap وgpx بافت مغز در شرایط استرس مزمن دوران پره ناتال جلوگیری کند